Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Όλα για το αίμα


Το αίμα, χωρίς το οποίο το σώμα δεν μπορεί να λειτουργήσει, είναι ένα αρκετά πολύπλοκο όργανο/ιστός που  αποτελείται από ένα υγρό μέρος και διάφορα είδη κυττάρων του αίματος. Υπάρχουν οκτώ διαφορετικοί τύποι αίματος (ομάδες αίματος), από τις οποίες καθορίζεται η συμβατότητα μεταξύ του δότη και του δέκτη.
Ο μέσος ενήλικας διαθέτει μεταξύ τεσσάρων και πέντε λίτρων αίματος (σχεδόν δέκα μονάδες). Μία μονάδα αίματος (σαν αυτή που δίνεις σε μία απλή αιμοδοσία) ζυγίζει περίπου 450 ml, ποσότητα η οποία δεν γίνεται αισθητή (όταν τη δίνεις) αφού αναπληρώνεται γρήγορα  από τον οργανισμό του υγιούς αιμοδότη.

Τασυστατικάτουαίματος

Το αίμα στο σύνολο του (ονομάζεται ‘ολικό αίμα’) αποτελείται από τέσσερα  συστατικά – ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια, πλάσμα και αιμοπετάλια– κάθε ένα από τα οποία επιτελεί διαφορετική λειτουργία. Το προσφερόμενο αίμα διαχωρίζεται σε διάφορα προϊόντα βασιζόμενα σε αυτές τις διαφορετικές λειτουργίες, που σημαίνει ότι κάθε ασθενής θα πάρει μόνο το συγκεκριμένο συστατικό το οποίο χρειάζεται.

Ηλειτουργίατωνδιαφόρωνσυστατικών

  • Τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα μεταξύ των ιστών του σώματος και των πνευμόνων.
  • Τα λευκά αιμοσφαίρια αποτελούν τους “στρατιώτες” του οργανισμού. Υπεύθυνοι για την άμυνα επιτίθενται και σκοτώνουν μικρόβια, ιούς και άλλους εισβολείς.
  • Το πλάσμα, είναι το υγρό συστατικό του αίματος. Αντιπροσωπεύει σχεδόν το μισό μίας μονάδας ολικού αίματος. Το πλάσμα περιέχει θρεπτικά συστατικά και πρωτεΐνες και χρησιμοποιείται κυρίως για τις δυνατότητες συμμετοχής στην πήξη του αίματος, στην αντικατάσταση όγκου (σε περίπτωση μεγάλης απώλειας) και για την παραγωγή λευκωματίνης.
  • Τα αιμοπετάλια χρησιμεύουν για την πήξη του αίματος.

Υπάρχειυποκατάστατοτουαίματος;

Δεν υπάρχει γνωστό υποκατάστατο του αίματος και δεν μπορεί να παραχθεί λόγω της μεγάλης πολυπλοκότητας του. Παρά το γεγονός ότι ο όγκος αίματος που μπορεί να χαθεί σε ένα ατύχημα, μπορεί προσωρινά να υποκατασταθεί από άλλες συνθετικές ουσίες, αυτές δεν περιέχουν τα απαραίτητα συστατικά ικανά να διατηρήσουν στη ζωή τον άρρωστο. Το αίμα του αιμοδότη μπορεί (και συχνά το κάνει) να κάνει τη διαφορά μεταξύ θανάτου και ζωής.

πηγη http://www.ekea.gr/

Νοσηλευτική περιποίηση κατάκλισης



Η κατάκλιση είναι ένα φαινόμενο επιπλοκής που παρατηρούμε συχνά σε κλινήρεις ασθενείς. Οι κατακλίσεις παρουσιάζονται σε περιοχές που φορτίζονται από το βάρος του σώματος, και που υπάρχουν οστικές απολήξεις κοντά στο δέρμα, λόγω παρατεταμένης ισχαιμικής κατάστασης. Τέτοιες περιοχές είναι συνήθως, ο μείζων τροχαντήρας, ο κόκκυγας, οι πτέρνες και τα ισχιακά κυρτώματα. 

Ανάλογα με το βάθος τις ιστικής βλάβης έχουμε 4 κατηγορίες κατάκλισης.

1ο στάδιο: Ελαφριά βλάβη του δέρματος. Κλινικά παρατηρούμε ερυθρότητα, πόνο, και σκληρότητα του δέρματος.
2ο στάδιο: Καταστροφή της επιδερμίδας και σημαντικού τμήματος της δερμίδας. Κλινικά παρατηρούμε μια επιφανειακή κατάκλιση.
3ο στάδιο: Καταστροφή του δέρματος και του υποδόριου ιστού, μέχρι την απονεύρωση των μυών. Κλινικά, παρατηρούμε νεκρωμένους ιστούς, συνήθως μαύρου η κίτρινου χρώματος.
4ο στάδιο: Η καταστροφή επεκτείνεται στους μύες και φθάνει μέχρι τους τένοντες, τους συνδέσμους, τους θύλακες και τις αρθρώσεις.

Η αντιμετώπιση των κατακλίσεων είναι είτε συντηρητική, είτε χειρουργική. Με τη χειρουργική θεραπεία γίνεται καθαρισμός των νεκρωμένων ιστών και έχει ένδειξη σε κατακλίσεις 3ου και 4ου σταδίου.
Παρακάτω περιγράφουμε επιγραμματικά τη συντηρητική νοσηλευτική περιποίηση προχωρημένων κατακλίσεων.

1. Σχολαστικό πλύσιμο με πράσινο σαπούνι γύρω από την κατάκλιση.
2. Καλό πλύσιμο της κατάκλισης με φυσιολογικό ορό. Με το φυσιολογικό ορό, απομακρύνεται πάνω από το 50% των μικροοργανισμών.
3. Καθαρισμός της περιοχής με αντισηπτικά, όπως οξυζενέ και ιωδιούχο ποβιδόνη, στις περιπτώσεις τοπικής λοίμωξης και κατάκλισης με συχνές μολύνσεις.
4. Τοποθέτηση υδροκολλοειδών επιθεμάτων κατάκλισης ή αποστειρωμένων γαζών.

Η αλλαγή γίνεται 2 -3 φορές καθημερινά. Μόλις επουλωθεί η κατάκλιση, η νοσηλεύτρια βάζει ειδικές κρέμες, που χρησιμοποιούνται προληπτικά σε ελαφριές κατακλίσεις. Απαιτείται ταυτόχρονα η κατανάλωση άφθονων υγρών για την ενυδάτωση του δέρματος, και η πρόσληψη βιταμινών A, C και Ε, που όμως θα πρέπει πάντοτε να χορηγούνται από το θεράποντα ιατρό, διότι ενδέχεται να προκαλέσουν τοξικές παρενέργειες.

πηγη http://www.prpanagiotopoulos.blogspot.gr/

Aloe vera. Ένα φάρμακο της φύσης.


Η Aloe vera είναι ένα φυτό με μακριά παχιά φύλλα (παχύφυτο), και ποικιλία περί των 300 ειδών, που εντοπίζεται κυρίως σε θερμά και τροπικά μέρη. Μερικά από τα είδη αλόης, με πιο γνωστή την aloe vera barbadensis, έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, μετά από ειδική επεξεργασία φυσικά. Για το σκοπό αυτό συλλέγεται μόνο το παχύρευστο τζελ από το εσωτερικό των φύλλων, και όχι το περίβλημα του φύλλου που περιέχει την τοξική αλοίνη. 

Οι θεραπευτικές δράσεις του φυτού ήταν γνωστές από τα αρχαία χρόνια, αφού συναντάμε αναφορές σε κείμενα όπως των μεγάλων Ελλήνων ιατρών Ιπποκράτη και Κέλσιου. Σήμερα την αλόη μπορούμε να την προμηθευτούμε μέσα από μεγάλη γκάμα φαρμακευτικών σκευασμάτων εγκεκριμένων από τον Ε.Ο.Φ. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο συστατικό που να ευθύνεται για την ευεργετική δράση της αλόης, αλλά είναι η συνεργασία όλων των συστατικών της (περίπου 150).

Εκατοντάδες ερευνητικές εργασίες πάνω στην αλόη, δείχνουν ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα σε πολλούς τομείς της υγείας μας. Αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά από αυτά. Καταπραΰνει πληγές, εγκαύματα ή δερματικές παθήσεις, ημικρανίες, βελτιώνει τη λειτουργία των τριχοειδών αγγείων και την απορρόφηση βιταμινών, έχει αντιοξειδωτική δράση, αντιμετωπίζει εντεροπάθειες, κακοήθειες, καθώς και άλλες χρόνιες παθήσεις όπως αρθρίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης, ή νευρολογικές διαταραχές.

Συνοψίζοντας να πούμε, ότι πέρα από το θεραπευτικό της ρόλο, η aloe vera μπορεί να χρησιμοποιηθεί και προληπτικά ως συμπλήρωμα, για την γενική τόνωση της υγείας μας σε μια απαιτητική καθημερινότητα. Ωστόσο, δε θα πρέπει να υποκαθιστά μια πλήρης και υγιεινή διατροφή, προσαρμοσμένη στις ανάγκες του κάθε ανθρώπου. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τις οδηγίες του ιατρού σας. 

πηγη http://www.prpanagiotopoulos.blogspot.gr/

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Ο σωστός τρόπος για την μέτρηση του σφυγμού.

Πολλές φορές όταν νιώθουμε αδιαθεσία επιχειρούμε να μετρήσουμε τους παλμούς μας. Τις περισσότερες όμως φορές δεν καταφέρνουμε να ψηλαφήσουμε τον σφυγμό μας. 


Ο αρτηριακός σφυγμός  είναι δείκτης της κυκλοφορίας του αίματος.
Στον φυσιολογικό σφυγμό, οι παλμοί είναι ρυθμικοί 55-100 ανά λεπτό.
Παθολογικοί παράγοντες και παθήσεις που αλλοιώνουν το σφυγμό είναι καρδιακές παθήσεις, λοιμώδη νοσήματα, νοσήματα που μειώνουν τα επίπεδα οξυγόνου του αίματος, παθήσεις ενδοκρινών αδένων, η μέθη, η χρήση τοξικών ουσιών, ορισμένα φάρμακα, ψυχιατρικά νοσήματα. Το stress, η άσκηση, η κύηση μπορεί να προκαλέσουν υπερκινητική κυκλοφορία και  «φυσιολογική» επιτάχυνση του σφυγμού. Οι αθλητές μπορεί να έχουν υπό φυσιολογικές συνθήκες αραιούς σφυγμούς.  

Πως θα ψηλαφήσετε τον σφυγμό σας
· Η καλύτερη ώρα για να μετρήσετε τον αρτηριακό σφυγμό είναι το πρωί, μόλις σηκωθείτε από το κρεβάτι διότι η κούραση της ημέρας μπορεί να αλλοιώσει το αποτέλεσμα.
·  Αναζητήστε  το σφυγμό (χρησιμοποιώντας τον δείκτη και το μέσο δάχτυλό σας) ακολουθώντας τη γραμμή του αντίχειρα. Θα χρειαστεί να ψηλαφήσετε  περίπου δύο εκατοστά πάνω από την ένωση του αντίχειρα με τον καρπό. Ένας άλλος τρόπος για τη μέτρησή του σφυγμού είναι να τον εντοπίσετε στον λαιμό, κάτω ακριβώς από τη γνάθο εκατέρωθεν της μέσης γραμμής.
· Μετράτε με ρολόι επί εξήντα δευτερόλεπτα τον αριθμό των σφυγμών. Εάν «νοιώθετε» άρρυθμο τον σφυγμό σας ή οι παλμοί σας είναι πάνω από 100 ανά λεπτό ή κάτω από πενήντα πέντε ανά λεπτό, η άμεση παθολογική εκτίμηση είναι επιβεβλημένη.

πηγη http://www.boro.gr/

Αρτηριακή πίεση: Ποιά άλλα προβλήματα υγείας κρύβει;


Η παχυσαρκία αποτελεί μια επιδημία για τον αιώνα μας και έχει αρχίσει να προσελκύει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες. Η παχυσαρκία αποτελεί έναν από τους κύριους προδιαθεσικούς αιτιολογικούς παράγοντες για την εμφάνιση ιδιοπαθούς υπέρτασης, σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, καθώς και της πρώιμης εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων
 Η παχυσαρκία αποτελεί μια επιδημία για τον αιώνα μας και έχει αρχίσει να προσελκύει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες. Η παχυσαρκία αποτελεί έναν από τους κύριους προδιαθεσικούς αιτιολογικούς παράγοντες για την εμφάνιση ιδιοπαθούς υπέρτασης, σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, καθώς και της πρώιμης εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Η παχυσαρκία εκδηλώνεται   από την αλληλεπίδραση του γονοτύπου ενός ατόμου, δηλαδή των γονίδιων του με  προδιάθεση στην εκδήλωση της παχυσαρκίας, με περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως  κοινωνικές, συμπεριφοριστικές  και πολιτισμικές διαφορές. Ένας μεγάλος αριθμός μελετών έχουν αποδείξει ότι η παχυσαρκία έχει έναν σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία των ανθρώπων και για το λόγο έχουν αναπτυχτεί διεθνώς οδηγίες για την αντιμετώπιση της καταστάσεως αυτής καθώς και των συνδεδεμένων με την παχυσαρκία νοσημάτων. Ως τέτοια θεωρούνται η υπέρταση, η δισλιπιδαιμία και η διαταραχή στην ανοχή στην γλυκόζη με τα υψηλά κυκλοφορούντα επίπεδα ινσουλίνης πλάσματος (υπερινσουλιναιμία). 
Η σύνδεση μεταξύ παχυσαρκίας και υπέρτασης έχει επιβεβαιωθεί με βάση κλινικές μελέτες τόσο στους ενήλικες1, όσο και στα παιδιά2. Στα παχύσαρκα άτομα σημειώνονται υψηλότερες τιμές αρτηριακής πίεσης ιατρείου και 24ωρης καταγραφής από την παιδική έως και την ώριμη ηλικία. Ο συνδυασμός παχυσαρκίας, υπέρτασης και άλλων παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου συνθέτει μία εικόνα που χαρακτηρίζεται από αυξημένη πιθανότητα για καρδιαγγειακά συμβάματα και χρήζει θεραπείας της υπερτάσεως αλλά και των συνυπαρχουσών παραγόντων κινδύνου για την μείωση του συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου.

ΑΙΤΙΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗΣ
 Γυναίκα 58 ετών προσήλθε στο κέντρο Υπέρτασης λόγω δυσκολίας στην ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Αναφέρει αυξημένη αρτηριακή πίεση ιδιαίτερα κατά τις απογευματινές μετρήσεις της στο σπίτι, αλλά και τις πρώτες πρωινές πριν από την λήψη της αγωγής της.

ΑΤΟΜΙΚΟ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟ
  1. Η ασθενής ήταν καπνίστρια 1 πακέτου τσιγάρων την ημέρα για περισσότερο από 30 έτη
  2. Δεν κατανάλωνε αλκοόλ
  3. Δεν ανέφερε σακχαρώδη διαβήτη ή λήψη φαρμάκων για το σάκχαρο,
  4. Δεν παρουσίαζε άλλα γνωστά προβλήματα υγείας
  5. Δεν αναφέρει υπνηλία ή επεισόδια άπνοιας στον ύπνο
  6. Η έμμηνος ρύση της είχε σταματήσει προ 15 ετών και ανάφερε σταδιακή αύξηση του σωματικού της βάρους μετά την ηλικία των 40 ετών.
  7. Την υπέρταση την γνωρίζει περίπου 10 έτη και φαρμακευτική αγωγή λαμβάνει τα τελευταία 5 έτη.
  8. Ελάμβανε συνδυασμός β-αναστολέα και θειαζιδικού διουρητικού.  

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ
 Η μέση αρτηριακή πίεση τριών μετρήσεων στο ιατρείο ήταν 157/95 mmHg και η καρδιακή συχνότητα ήταν 65 σφύξεις ανά λεπτό. Ο δείκτης μάζας σώματος ήταν 36,5 kg/m2. Η αντικειμενική εξέταση από το αναπνευστικό, κυκλοφορικό και από τα υπόλοιπα συστήματα ήταν φυσιολογική. 

ΠΑΡΑΚΛΙΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
* Φυσιολογικό καρδιογράφημα
*Σάκχαρο νηστείας: 92 mg/dl
*Χοληστερόλη: 258 mg/dl, Τριγλυκερίδια: 150 mg/dl
* Κρεατινίνη: 0.82 mg/dl, Ουρία: 34 mg/dl
* Κάλιο: 4.3 mmol/l, Νάτριο: 140.7 mmol/l
*SGOT: 36 U/l, SGPT: 35U/l
* Γενική ούρων: φυσιολογική

Η ασθενής παρουσιάζει δηλαδή εκτός από την υπέρταση και υπερλιπιδαιμία.

ΚΛΙΝΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
            Η περίπτωση της ασθενούς μας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα παχύσαρκου υπερτασικού ασθενούς. Η υπέρταση στους ασθενείς αυτούς, συνήθως είναι ήπια σταδίου Ι ή ΙΙ αλλά η συνύπαρξη και άλλων παραγόντων κινδύνου στην συγκεκριμένη περίπτωση υπερλιπιδαιμίας και καπνίσματος κάνουν τους ασθενείς αυτούς υψηλού καρδιακού κινδύνου.
  1. Έχει η ασθενής δευτεροπαθή υπέρταση (άλλο δηλαδή νόσημα που κάνει υπέρταση) ;
            Η πιθανότητα της δευτεροπαθούς υπερτάσεως στην ασθενή μας είναι πάρα πολύ μικρή γιατί από την κλινική εξέταση και τις παρακλινικές εξετάσεις που έχει ήδη κάνει μπορεί να αποκλεισθεί με αρκετά μεγάλη πιθανότητα ο πρωτοπαθής αλδοστερονισμός (φυσιολογικοί ηλεκτρολύτες), το σύνδρομο Cushing (χαρακτηριστική κλινική εικόνα ή ιστορικό λήψης φαρμάκων), νεφραγγειακά και νεφροπαρεγχυματικά αίτια υπερτάσεως (φυσιολογική νεφρική λειτουργία, μέση ηλικία χωρίς άλλες ενδείξεις αθηρωμάτωσης).
            Η ασθενής επίσης δεν αναφέρει ροχαλητό, επεισόδια άπνοιας ή υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας. Παρόλα αυτά η άπνοια ύπνου είναι ιδιαίτερα συχνή σε παχύσαρκους ασθενείς και δεν μπορεί να αποκλεισθεί πλήρως χωρίς ειδικές εξετάσεις.
            Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης η διευκρίνηση κάποιων άλλων παραμέτρων της υπερτάσεως της. Πρώτα από όλα εάν η υπέρταση της είναι αληθής και η επιβεβαίωση θα πρέπει να γίνεται με μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης εκτός ιατρείου. Έχει επίσης δειχτεί σε μελέτες μας ότι οι παχύσαρκοι ασθενείς παρουσιάζουν αυξημένη νυχτερινή υπέρταση [1] γεγονός που συνδυάζεται σε κάποιες περιπτώσεις και με το σύνδρομο άπνοιας ύπνου. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό [3] συχνά συνδυάζεται η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία και η παχυσαρκία και πρέπει να αποκλείσουμε την πιθανότητα αυτή.   
  1. Χρειάζονται περαιτέρω εξετάσεις;
  • Η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης με την 24ωρη περιπατητική καταγραφή της θα επιβεβαιώσει την διάγνωση της αληθούς αρρύθμιστης υπερτάσεως και θα μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την ύπαρξη νυχτερινής υπερτάσεως ή μη πτώση της κατά την διάρκεια της νύχτας. Οι περίοδοι άπνοιας στον ύπνο συνδέονται με αυξημένη αρτηριακή πίεση.         Η 24ωρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης επιβεβαίωσε την διάγνωση της αληθούς υπερτάσεως και τα αποτελέσματα που φαίνονται στην παρακάτω εικόνα απέδειξαν μια σταδίου Ι υπέρταση πάρα την φαρμακευτική αγωγή.

         
  • Στην ασθενή συστήθηκε μελέτη ύπνου για τον αποκλεισμό της άπνοιας-ύπνου η οποία δεν έδειξε σημαντικά επεισόδια άπνοιας.
  • Στην ασθενή ζητήθηκε επίσης μέτρηση TSH, η οποία όμως ήταν φυσιολογική και αποκλείσθηκε η πιθανότητα υποθυρεοειδισμού.
  • Δεν χρειάζονται περαιτέρω εξετάσεις όπως  υπερηχογράφημα καρδιάς, καρωτίδων, μικροαλβουμίνη ούρων, μέτρηση αρτηριακής σκληρίας ή άλλων βλαβών οργάνων στόχων μιας και η άρρωστη ανήκει εξ ορισμού στην ομάδα υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου [4] 
  1. Ποια η καταλληλότερη θεραπεία στην ασθενή μας;
Οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Υπερτάσεως για τους παχύσαρκους ασθενείς με υπέρταση αναφέρουν ότι ο συνδυασμός β-αναστολέα και διουρητικού σε μεγάλες δόσεις, πρέπει να αποφεύγεται λόγω της συχνής εμφάνισης δυσλιπιδαιμίας και νεοεμφανιζόμενου σακχαρώδους διαβήτη [3].  Οι προτεινόμενες δυνατότητες θεραπείας σε παχύσαρκους ασθενείς φαίνονται στο παρακάτω σχήμα [5]:

 
V Kotsis et al Mechanisms of obesity-induced hypertension. Hypertension Research2010; 33: 386-393.

Θεραπευτική αντιμετώπιση – Παρακολούθηση
            Στην ασθενή συστήθηκε απώλεια βάρους και περιορισμός της πρόσληψης άλατος και λιπαρών. Συμφώνα με τον παραπάνω πινάκα πρέπει να χορηγήσουμε ένα φάρμακο του άξονα ρενίνης-αγγειοτενσίνης αλδοστερόνης και επειδή η ασθενής ήδη θεραπευόταν με διπλό συνδυασμό, επιβαλλόταν ο συνδυασμός του με μια δεύτερη δραστική ουσία. Χορηγήθηκε έτοιμος συνδυασμός αναστολέα των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης με  υδροχρωροθειαζίδη καθώς και στατίνη για την υπερλιπιδαιμία.
            Η ασθενής επανεξετάστηκε ένα μήνα μετά.   Η μέση αρτηριακή πίεση τριών μετρήσεων στο ιατρείο ήταν 145/90 mmHg και η καρδιακή συχνότητα ήταν 75 σφίξεις ανά λεπτό. Ο δείκτης μάζας σώματος ήταν 35,5 kg/m2. Υπήρχε επίσης βελτίωση της υπερλιπιδαιμίας σε επίπεδα ολικής χοληστερόλης κάτω από 160 mg/dl. Στην ασθενή συστήθηκε περαιτέρω βοήθεια από διαιτολόγο για πιθανή μεγαλύτερη απώλεια βάρους η οποία θα μας επέτρεπε μια πιθανή μείωση της φαρμακευτικής της αγωγής στο μέλλον.

  Συμπεράσματα
Η υπέρταση σε παχύσαρκο ασθενή οφείλεται σε ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγεοτενσίνης-αλδοστερόνης και ο κύριος μηχανισμός της είναι η αυξημένη επαναρρόφηση νατρίου και η υπερογκαιμία. Πρέπει επίσης να φροντίζουμε να μειώνουμε όλους τους παράγοντες κινδύνου σε παχύσαρκους ασθενείς μια και συχνά συνυπάρχει δισλιπιδαιμία ή διαβήτης.
Σημαντικότατος όμως παράγοντας για την επιτυχία μας στην ρύθμιση της καρδιαγγειακής υγείας της ασθενούς μας αποτελεί η αλλαγή του τρόπου ζωής της με αύξηση της σωματικής άσκησης της, την ελάττωση της πρόσληψης αλατιού και την μέτρια απώλεια βάρους. Έξι μήνες μετά η άρρωστη επανεξετάστηκε. Συνέχιζε την ίδια φαρμακευτική αγωγή και παρουσίαζε σημαντική μείωση του σωματικού της βάρους > 10% του αρχικού. Η αρτηριακή της πίεση ήταν πλέον φυσιολογική και με φυσιολογική κιρκάδια νυχτερινή διακύμανση στην 24ωρη καταγραφή της. 

Για πιο πολλές πληροφορίες για την υπέρταση μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδαwww.hypertension.org.gr 

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Επτά πόνοι που δεν πρέπει να αγνοείτε


Ο πόνος είναι η κυριότερη αιτία για την οποία πηγαίνουμε στον γιατρό, με το 30% των επισκέψεων σε ιατρεία και πάνω από το 50% των διακομιδών στα νοσοκομεία να αφορούν πόνο σε κάποιο σημείο του σώματος.
Επειδή είναι τόσο συχνός, οι περισσότεροι είμαστε αρκετά συγχρονισμένοι με το σώμα μας, ώστε να ξέρουμε πότε συνιστά απλή ενόχληση. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν παρουσιάζεται ένας ασυνήθιστος πόνος, ο οποίος ναι μεν μας ανησυχεί αλλά δεν είμαστε κιόλας σίγουροι για το αν σηματοδοτεί κάτι σοβαρό ή όχι.
Αμερικανοί ειδικοί στην καρδιολογία, την εσωτερική παθολογία, την γηριατρική και την ψυχιατρική εξηγούν ποιους πόνους δεν πρέπει ποτέ να αγνοούμε, αλλά αντιθέτως να θέτουμε αμέσως υπ’ όψιν του γιατρού.
1. Ο χειρότερος πονοκέφαλος της ζωής σας. Αν παρουσιάσετε ξαφνικά έναν τρομερά δυνατό, ανεξήγητο πόνο στο κεφάλι, που σε τίποτα δεν θυμίζει τον κλασικό πονοκέφαλο που παρουσιάζετε από καιρού εις καιρόν, συμβουλευθείτε έναν γιατρό.

«Η πιθανή αιτία του μπορεί να είναι από κάτι απλό, όπως πονοκέφαλος εξαιτίας ιγμορίτιδας, έως αιμορραγία ή όγκος στον εγκέφαλο», λέει η δρ Σάντρα Φράιχοφερ, εκπρόσωπος του Αμερικανικού Κολεγίου Παθολόγων (ACP).

Από την πλευρά της, η δρ Σάρον Μπράνγκμαν, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Γηριατρικής Εταιρείας (AGS) τονίζει πως «η έκφραση “έχω τον χειρότερο πονοκέφαλο στη ζωή μου” σε αρκετές περιπτώσεις αποτελεί κλασική ένδειξη ανευρύσματος στον εγκέφαλο. Συνεπώς, ο ασθενής πρέπει να πάει αμέσως στα επείγοντα».
2. Πόνος στο στήθος, στη γνάθο, στον ώμο, στο μπράτσο και στην κοιλιά. Ο πόνος στο στήθος γενικώς είναι κάτι που πρέπει να ελέγχεται, διότι μπορεί να οφείλεται σε πνευμονία ή έμφραγμα. Αυτό, ωστόσο, που πρέπει να θυμάστε είναι ότι τα καρδιολογικά προβλήματα δεν εκδηλώνονται μόνο με πόνο ούτε μόνο στο στήθος, κατά τον δρα Τζέρομ Κοέν, διευθυντή του Τμήματος Προληπτικής Καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Σαιντ Λούις.

«Οι καρδιολογικοί ασθενείς μιλούν για αίσθημα πίεσης ή βάρους στο στήθος, αλλά και για ενοχλήματα ή πόνο στο λαιμό, στη γνάθο, στον αριστερό ώμο ή μπράτσο, καθώς και στο στομάχι», λέει.

«Αυτά τα συμπτώματα σε έναν υγιή 18χρονο δεν θα με ανησυχούσαν ιδιαιτέρως, αλλά σε έναν μεγαλύτερο άνθρωπο που ξέρει ότι έχει παράγοντες κινδύνου για καρδιολογικό πρόβλημα επειδή λ.χ. καπνίζει ή τρώει ανθυγιεινά, απαιτούν άμεσο έλεγχο από έναν γιατρό - και όχι να αποδίδονται λ.χ. σε πολυφαγία ή να εκλαμβάνονται ως καούρες».

Έλεγχο θέλει και η διακοπτόμενη ενόχληση ή πόνος σε αυτά τα σημεία, που εμφανίζεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες (λ.χ. όταν περπατάτε), διότι μπορεί να αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη στηθάγχης.

Εξυπακούεται, ότι τα ενοχλήματα αυτά δεν πρέπει να ανησυχούν μόνο τους άνδρες, αλλά και τις γυναίκες, οι οποίες μετά την κλιμακτήριο κινδυνεύουν εξίσου με τους άντρες να αρρωστήσουν από την καρδιά τους.
3. Πόνος χαμηλά στη ράχη ή ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Συνήθως οφείλεται στην αρθρίτιδα, κατά την δρα Μπράνγκμαν, η οποία είναι καθηγήτρια και επικεφαλής του Τμήματος Γηριατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, στο Σίρακιουζ.

Άλλες πιθανές διαγνώσεις είναι έμφραγμα, πρόβλημα στην κοιλιά, ακόμα και οξύς διαχωρισμός της αορτής – μία επικίνδυνη για τη ζωή κατάσταση που αφορά την κύρια αρτηρία του σώματος και εκδηλώνεται συνηθέστερα σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, που πάσχουν από υπέρταση, έχουν ιστορικό προβλημάτων με το κυκλοφορικό, καπνίζουν ή έχουν «ζάχαρο».
4. Πολύ δυνατός πόνος στην κοιλιά. Πιθανές αιτίες είναι η σκωληκοειδίτιδα, τα προβλήματα στη χοληδόχο κύστη και το πάγκρεας, το έλκος στο στομάχι ή αλλού στο πεπτικό και οι αποφράξεις των εντέρων – ασθένειες που χρειάζονται άμεση ιατρική αντιμετώπιση.
5. Εξουθενωτικός πόνος στη γάμπα. Μία από τις λιγότερο γνωστές απειλές για την υγεία είναι η δημιουργία θρόμβωσης σε φλέβα βαθιά στο πόδι – μία κατάσταση που συσχετίζεται με προβλήματα όπως η παχυσαρκία, η ακινησία, η εγκυμοσύνη, διάφορα ορμονικά προβλήματα και ο καρκίνος.

Αν ο θρόμβος απελευθερωθεί από το πόδι και, μέσω του αίματος, φτάσει στους πνεύμονες, μπορεί να προκαλέσει πνευμονική εμβολή και να κοστίσει τη ζωή, κατά την δρα Φράιχοφερ. Αν συνεπώς πονάτε στη γάμπα, πρέπει να πάτε αμέσως στο γιατρό – ιδίως εάν δείτε πως υπάρχει και πρήξιμο.
6. Καυστικός πόνος στα πόδια. Σχεδόν το ένα στα τέσσερα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, δεν ξέρουν ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το σάκχαρό τους, σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Διαβήτη (ADA).

Η αίσθηση καψίματος στα πόδια σαν κάτι να τα τρυπάει με βελόνες μπορεί να αποτελεί ένδειξη αδιάγνωστου διαβήτη, ο οποίος έχει ήδη προκαλέσει ως επιπλοκή την περιφερειακή νευροπάθεια, η οποία και δημιουργεί τον πόνο.
7. Ασαφείς, διάχυτοι πόνοι. Τα ασαφή επώδυνα συμπτώματα σε διάφορα σημεία του σώματος αποτελούν συχνή ένδειξη κατάθλιψης, κατά τον δρα Τόμας Γουάιζ, διευθυντή του Τμήματος Ψυχιατρικής στο Νοσοκομείο Inova Fairfax, στη Βιρτζίνια.

Επειδή,ωστόσο, οι πόνοι αυτοί μπορεί να είναι χρόνιοι και όχι τρομερά ενοχλητικοί, οι ασθενείς μπορεί να μην κάνουν τη συσχέτιση.
Αν, συνεπώς, ένας άνθρωπος παρουσιάζει απώλεια ενδιαφέροντος για πράγματα που κάποτε τον ευχαριστούσαν, αδυνατεί να δουλέψει και να λειτουργήσει όπως παλιά, κλείνεται στον εαυτό του και παρουσιάζει και αυτούς τους πόνους, πρέπει να απευθυνθεί σε έναν ειδικό.

πηγη http://ygeia.tanea.gr/

5 βήματα πριν τον ύπνο για να ξυπνάτε νεώτερη


Η φράση beauty sleep δεν είναι αυθαίρετη: Ο καλός βραδινός ύπνος έχει πολλά πλεονεκτήματα για το σώμα και το πνεύμα, και η επιδερμίδα ανανεώνεται σημαντικά όταν ο οργανισμός ξεκουράζεται και χαλαρώνει. Ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα και αυξήστε τα οφέλη του ύπνου, πάντα σε συνδυασμό με ποιοτικά προϊόντα που ανταποκρίνονται στις δικές σας ανάγκες.

Βήμα 1ο: Καθαρό πρόσωπο πριν το κρεβάτι

Όταν αφαιρείτε το make-up, μαζί με αυτό απομακρύνετε όλους τους ρύπους και τη λιπαρότητα που έχει συγκεντρωθεί στην επιδερμίδα κατά τη διάρκεια της ημέρας, με αποτέλεσμα αυτή να απολεπίζεται φυσικά, διώχνοντας τους νεκρούς ιστούς και δίνοντας τη δυνατότητα σε νέα κύτταρα να δημιουργηθούν.
Με τον καλό καθαρισμό, άλλωστε, δίνετε τη δυνατότητα και στα προϊόντα που χρησιμοποιείτε να εισχωρήσουν βαθύτερα στο δέρμα. Έτσι, όσο κουρασμένη κι αν είστε στο τέλος της ημέρας, μην αμελείτε ποτέ τον καλό καθαρισμό του προσώπου σας. Και για τα βράδια που με δυσκολία φτάνετε μέχρι το κρεβάτι από την κούραση, έχετε ένα πακέτο υγρομάντηλα ντεμακιγιάζ στο κομοδίνο.

Βήμα 2ο: Καλύτερη απόδοση καλλυντικών

Η θερμοκρασία της επιδερμίδας αυξάνεται τη νύχτα γι'αυτό η ώρα εκείνη είναι ιδανική για να απλώσετε ένα αντιγηραντικό προϊόν, το οποίο θα ζεσταθεί και θα απορροφηθεί σε βάθος, από τις χαμηλότερες στοιβάδες του δέρματος.
Αναζητήστε κάποιο σέρουμ πλούσιο σε βιταμίνη Α και Ε για να πυροδοτήσει την παραγωγή κολλαγόνου και να βοηθήσει το δέρμα να δείχνει σφριγηλό και απαλό ταυτόχρονα.

Βήμα 3ο: Ενυδάτωση

Πέρα από το πρόσωπο είναι σημαντικό να απλώσετε λοσιόν και σε άλλες περιοχές όπως ο λαιμός, τα χείλη και τα πόδια, καθώς έχουν και αυτά ανάγκη από ενυδάτωση και θα απορροφήσουν σίγουρα το προϊόν.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε ενυδατικά προϊόντα με δείκτη προστασίας. Για τη νύχτα, όμως, χρειάζεστε πιο πλούσια, κρεμώδη καλλυντικά με φόρμουλες που έχουν δημιουργηθεί για να αποδίδουν καλύτερα ενώ κοιμάστε.

Βήμα 4ο: Στοχεύστε για τουλάχιστον 6 ώρες

Οι δερματολόγοι λένε πως όταν κοιμόμαστε η ροή του αίματος στο δέρμα αυξάνεται και αυτό κάνει τα κύτταρα να ανανεώνονται με οκτώ φορές παραπάνω ταχύτητα από ό,τι κατά την διάρκεια της ημέρας.
Ωστόσο, αν κοιμάστε λιγότερο από έξι ώρες κάθε βράδυ θα αυξήσετε την παραγωγή της ορμόνης του στρες ονόματι κορτιζόλη, η οποία θα επιβραδύνει την παραγωγή κολλαγόνου και θα κάνει τις γραμμές της επιδερμίδας και τις ρυτίδες να φαίνονται εντονότερα.

Βήμα 5ο: Τα μυστικά της φύσης

Για καλύτερο ύπνο δοκιμάστε τα εξής: Ψεκάστε λίγο άρωμα από αιθέριο έλαιο γιασεμί στα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες σας. Λίγη ώρα πριν κοιμηθείτε πιείτε μία κούπα αφέψημα χαμομήλι που θα σας χαλαρώσει. Τέλος, στο ντους πριν κοιμηθείτε χρησιμοποιήστε μία κρέμα σώματος με άρωμα λεβάντας, το οποίο θα παραμείνει στην επιδερμίδα σας καθ'όλη την διάρκεια της νύχτας.
Πηγή: womansday
- See more at: http://www.mama365.gr/11079/xypnhste-horis-rytides.html#sthash.ys7jlhVD.dpuf

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Μαστίτιδα

Μαστίτιδα
Τι είναι η μαστίτιδα;
Η μαστίτιδα είναι μια μικροβιακή λοίμωξη της μητέρας, που οφείλεται συνήθως στο χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο. Δε χρειάζεται να θηλάζετε για να την πάθετε –σπανίως την παθαίνουν ακόμη και άνδρες- αλλά ο θηλασμός αυξάνει την πιθανότητα να την εμφανίσετε.
Ποια είναι τα συμπτώματα 
Εάν πονάτε στα κόκαλα σαν να έχετε κρυώσει, έχετε πονοκέφαλο και βάρος κατά τις κινήσεις, στη συνέχεια δείτε μια περιοχή στο στήθος που είναι κοκκινωπή και ανεβάσετε πυρετό, τότε έχετε μαστίτιδα. Μπορεί επίσης να νιώσετε πόνο στο σημείο της φλεγμονής, δηλαδή εκεί που το στήθος είναι κόκκινο. Ο πόνος διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Οι περισσότερες μητέρες περιγράφουν μια αίσθηση βάρους τοπικά. Εάν πονάτε πάρα πολύ, μάλλον είχατε αρχικά φραγμένους πόρους.
Όταν έχετε μαστίτιδα, αισθάνεστε άρρωστη, σε αντίθεση με τους φραγμένους πόρους που, όταν εμφανίζονται, εσείς νιώθετε καλά. Η μαστίτιδα συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ενώ οι φραγμένοι πόροι από πυρετό ως 38,4°C, χωρίς αίσθημα κακουχίας.
Γιατί έπαθα μαστίτιδα;
Η μαστίτιδα της γυναίκας που θηλάζει εμφανίζεται πιο συχνά τους πρώτους 4 μήνες μετά τη γέννα, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και αργότερα. Είναι πιο συχνή όταν το μωρό αραιώνει τους θηλασμούς, ειδικά τους νυχτερινούς, κάτι που γίνεται συνήθως αφού συμπληρώσει τις πρώτες 40 – 60 μέρες ζωής. Η μαστίτιδααρχίζει επίσης όταν προσπαθήσετε να βάλετε πρόγραμμα στο θηλασμό, δώσετε συμπλήρωμα ή πιπίλα, έχετε πολύ γάλα ή πληγωμένες θηλές. Εμφανίζεται συνήθως μετά από κούραση, στρες και σε μητέρες που έχουν πληγωμένες θηλές ή φραγμένους πόρους.
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε τη μαστίτιδα, έτσι ώστε να μη σας ξανασυμβεί.
Πως να αντιμετωπίσω τη μαστίτιδα;
Ο καλύτερος τρόπος να επιταχύνετε την ανάρρωσή σας είναι κάνοντας τα εξής:
  • Μείνετε ξαπλωμένη με το μωρό δίπλα σας.
  • μαστίτιδα δεν κάνει το γάλα σας επικίνδυνο για το μωρό, παρόλο που ίσως αλλάζει λίγο τη γεύση του και γίνεται υφάλμυρο. Τα μωρά δεν έχουν πρόβλημα μ’ αυτή την αλλαγή. Συνεχίστε να θηλάζετε αποκλειστικά και συχνά. Βάζετε το μωρό να θηλάσει ειδικά από το πονεμένο στήθος και, αν είναι δυνατόν, με το πιγουνάκι του στραμμένο προς το πονεμένο σημείο. Για να γίνει αυτό, εάν η φλεγμονή είναι στην άνω πλευρά του στήθους, τοποθετήστε το μωρό ανάσκελα σε μια επιφάνεια όπως η αλλαξιέρα ή το τραπέζι της κουζίνας, με το κεφάλι του προς εσάς και σκύψτε από πάνω του για να θηλάσετε.
  • Τρώτε καλά και πίνετε πολλά υγρά, δηλαδή το λιγότερο τέσσερα λίτρα το εικοσιτετράωρο. Σε δύο το πολύ μέρες θα έχετε συνέλθει.
  • Οι υγρές ζεστές κομπρέσες, αν εφαρμοστούν τοπικά, είναι πολύ ανακουφιστικές για κάποιες μητέρες.
  • Εάν έχετε πυρετό πάνω από 38,5°C για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας. Θα σας συστήσει αντιβίωση που πρέπει να πάρετε για 10 μέρες και όχι μόνο μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματά σας. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξαναπάθετε σύντομα μαστίτιδα ή η μαστίτιδά σας να εξελιχθεί σε απόστημα.
  • Αρχίστε να παίρνετε λεκιθίνη από μη μεταλλαγμένη σόγια, ένα συμπλήρωμα διατροφής ακίνδυνο για το μωρό, ένα κουταλάκι πρωί βράδυ για ένα μήνα. Έχει αποδειχθεί ότι προλαμβάνει την υποτροπή της μαστίτιδας. Για όσες φορές πάθατε μαστίτιδα σ’ αυτό το μωρό, τόσους μήνες μετά την τελευταία μαστίτιδα να παίρνετε λεκιθίνη.
  • Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα.
  • Μην κοιμάστε μπρούμυτα.
  • Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την, αν κάνετε αυτό το διάστημα.
  • Όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ σημαντικό να καταλάβετε γιατί πάθατε μαστίτιδα, για να μην ξανασυμβεί, αν είναι δυνατόν.
  • Εάν σταματήσετε το θηλασμό, μπορεί να πάθετε ξανά μαστίτιδα ή απόστημα στο στήθος.
Πηγη http://www.et-medicaltv.com/